Bij een chemische reiniging van een gevel wordt gebruik gemaakt van een mengsel van chemische stoffen. Dit mengsel wordt op de gevel aangebracht zodat het vuil van de ondergrond oplost en/of vrijkomt.
Het type ondergrond en de mate van de gevelvervuiling zal bepalend zijn voor de keuze van het gevelreinigingsmiddel.
Hierbij moet een onderscheid worden gemaakt tussen gevelreinigingsmiddelen op basis van zuren of op basis van basen.
De gevel reinigen van vuil zoals vogeluitwerpselen, roet, …
Een basische gevelreiniging wordt vooral toegepast voor de droge reiniging van vuilafzettingen zoals stof, aardachtige afzettingen, vogeluitwerpselen, beroking, walm, roet, enz. Deze techniek werkt
eveneens bij oppervlakkige vlekvorming van roet en stof die met vocht in het materiaal gedrongen zijn.
Basische reiniging van de gevel
Basische reinigingsproducten bezitten een pH-waarde dat hoger ligt dan 7. Producten op basis van natrium (NaOH) of kaliumhydroxyde (KOH) worden het meest gebruikt. Zij worden altijd van onder naar boven in pastavorm aangebracht op de vooraf bevochtigde geveldelen.
Het product vormt tijdens het drogen een film waarin het vuil uit de ondergrond maximaal opgenomen wordt. Na het drogen kan de elastische, vuilbevattende film afgepeld worden.
Op deze wijze beperkt men het indringen van de producten en absorbeert men bij het uitdrogen een gedeelte van de gevormde zouten. Net zoals bij de zuren kunnen ook bij deze techniek zouten ontstaan, afkomstig van het reinigingsproduct zelf of van een reactie met de ondergrond. Na een mechanische verwijdering wordt er met water, waaraan een kleine hoeveelheid ammoniak is toegevoegd, nagespoeld.
De producten tasten kalksteen niet aan, maar kunnen bij grote concentraties siliciumhoudende gesteente aantasten. Natrium- of kaliumhydroxyde zijn verboden voor sterk poreuze materialen en voegen, wegens de afzetting van alkalische carbonaten en sulfaten.
